Γεράνεια όρη

Τα Γεράνεια όρη εκτείνονται από τα Μέγαρα μέχρι το Λουτράκι και το Ηραίο (ακρωτήριο Μαλαγκάβι). Περιβάλλονται από το Σαρωνικό, τον Κορινθιακό και τον κόλπο των Αλκυονίδων.

Είναι κατάφυτα από πεύκα (Χαλέπιος Πεύκη) και τα ψηλότερα σημεία τους σκεπάζει η κεφαλληνική ελάτη. Η θαμνώδης βλάστηση είναι πλούσια και έχουν καταγραφεί 950 είδη και υποείδη φυτών, πολλά από αυτά σπάνια. Πλατάνια βελανιδιές, πουρνάρια αριές και μυρτιές συμπληρώνουν τη χλωρίδα του βουνού. Την πανίδα τους αποτελούν τσακάλια, αλεπούδες, λαγοί, γεράκια, ενώ από το έτος 2015 έχει αναφερθεί και η παρουσία λύκων.

Από τα έγκατα των Γερανείων προέρχεται το ιαματικό νερό Λουτρακίου και το φημισμένο επιτραπέζιο μεταλλικό νερό του.

Σύμφωνα με το μύθο το όνομα του βουνού προέρχεται από τους γερανούς (πουλιά με μακρύ λαιμό). Κατά τον κατακλυσμό, την εποχή του Δευκαλίωνα, ο Μέγαρος, γιος του Δία και της νύμφης Σιθνίδας, για να σωθεί κολύμπησε προς τις κορυφές του βουνού οδηγούμενος από τις κραυγές των γερανών που πετούσαν από επάνω του.

Τα δάση, τα ποτάμια, τα ρέματα, οι πηγές, ο αρχαιολογικός χώρος του Ηραίου, τα μοναστήρια, τα χωριά Πίσσια και Περαχώρα , όλα μαζί και το καθένα χωριστά προσελκύουν πολλούς επισκέπτες.

Η μοναδική θέα, η ποικιλία των διαδρομών, μαζί με τα καθαρισμένα και σηματοδοτημένα μονοπάτια από τον Ορειβατικό Σύλλογο Λουτρακίου καθιστούν τα Γεράνεια προσφιλή τόπο προορισμού για κάθε πεζοπόρο και φυσιολάτρη.


Η περιοχή έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευμένων Περιοχών (Natura 2000).

Το έργο 'οικοτόπων' ΦΥΣΗ 2000 στην Ελλάδα

Όνομα Περιοχής: ΟΡΗ ΓΕΡΑΝΕΙΑ

Κωδικός Περιοχής: GR2530005	Τύπος: B
Γεωγραφικό Μήκος: 23o 08	Γεωγραφικό Πλάτος: 38o 01
Διοικητική Περιφέρεια: Πελοπόννησος	Νομός: Κορινθίας
Μέσο Υψόμετρο (m): 700	Έκταση (ha): 6989

Περιγραφή:

Ο ορεινός όγκος των Γερανείων (ψηλότερη κορυφή 1.351 m) εντοπίζεται κοντά στο κέντρο της Αθήνας (απέχει περίπου 60 km). Οι τύποι οικοτόπων της περιοχής είναι χαρακτηριστικοί για τα μεσογειακού τύπου οικοσυστήματα, όπως δάση αείφυλλων σκληρόφυλλων, με Quercus coccifera (πουρνάρι), Pistacia lentiscus (σχίνο), P. terebinthus (κοκκορεβιθιά), Phillyrea latifolia (φιλλύκι), Cistus creticus (λαδανιά), C. monspelliensis και Brachypodium ramosum, που καλύπτουν την πλειονότητα των ασβεστολιθικών πλαγιών. Στην περιοχή εμφανίζεται υψηλή δασοκάλυψη με κωνοφόρα είδη της εύκρατης ζώνης, κυρίως με δάση χαλεπίου πεύκης (Pinus halepensis). Παρόχθιες διαπλάσεις υγρόφιλων ειδών, μικρής έκτασης, εμφανίζονται κατά μήκος των ρεμάτων περιοδικής ροής, με Nerium oleander (πικροδάφνη) και Vitex agnus-castus (λυγαριά). Οι ψηλότερες και ψυχρότερες εκτάσεις της προτεινόμενης περιοχής καλύπτονται από άριστης δομής συστάδες της ενδημικής ελάτης, Abies cephalonica. Συχνά απαντούν φρύγανα και διαπλάσεις αρκεύθου (Juniperus phoenicea), που καλύπτουν σημαντική έκταση. Επίσης η ευμεσογειακή υποζώνη βλάστησης Oleo- Ceratonion, εκπροσωπείται από θαμνώδη είδη όπως η Ceratonia siliqua (χαρουπιά), η Juniperus phoenicea (άρκευθος) και η Olea oleaster (αγριελιά). Σπουδαιότητα: Η ποιότητα και η σπουδαιότητα της περιοχής θα πρέπει να αξιολογηθούν λαμβάνοντας υπόψη την εγγύτητα των Γερανείων στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ελλάδας, την Αθήνα. Οι συστάδες της κεφαλληνιακής ελάτης βρίσκονται σε άριστο επίπεδο διατήρησης. Τα δάση της χαλεπίου πεύκης δημιουργούν φυσικό περιβάλλον μέγιστης αισθητικής αξίας, καθώς και οικολογικής σημασίας. Οι δασωμένες εκτάσεις γειτνιάζουν με τη Δ Αττική, περιοχή ιδιαίτερα επιβαρημένη από τη βιομηχανική δραστηριότητα. Σημαντικός αριθμός ενδημικών φυτών απαντά στην ευρύτερη προτεινόμενη περιοχή. Τα Γεράνεια αποτελούν τη μοναδική περιοχή του κινδυνεύοντος τοπικού ενδημικού υποείδους, Centaurea attica ssp. megarensis (Centaurea megarensis), οι πληθυσμοί του οποίου είναι μικροί, διάσπαρτοι και δέχονται σημαντική πίεση από βόσκηση και υπερβόσκηση.